Όλοι μιλούν για το φαινόμενο AirBnB. Στην πραγματικότητα μιλούν για το φαινόμενο της βραχυχρόνιας μίσθωσης και την εξάπλωση που έχει λάβει, (η οποία παρεμπιπτόντως έχει διεθνείς διαστάσεις) σε διάφορες περιοχές της Ελλάδας, τουριστικές και μη.
Στη παραπάνω πρόταση υπάρχει η φράση-κλειδί για την επιτυχία αυτής της δραστηριότητας. Είναι το «τουριστικές περιοχές». Κακά τα ψέμματα, η βραχυχρόνια μίσθωση αφορά τον τουρισμό κατά 90% τουλάχιστον, για αυτό και τα ακίνητα σε τουριστικές περιοχές όπως το κέντρο Αθήνας, τα Χανιά ή τα νησιά των Κυκλάδων έχουν υψηλές πληρότητες και ημερήσια μισθώματα, ενώ άλλες περιοχές με μικρό τουριστικό ρεύμα όπως για παράδειγμα τα δυτικά και βόρεια προάστια των Αθηνών έχουν χαμηλές πληρότητες. Σε αυτή την περίπτωση δεν συμφέρει η βραχυχρόνια μίσθωση εφόσον τα οφέλη της συγκρίνονται άμεσα με αυτά της μακροχρόνιας μίσθωσης.
Σε κάποιες περιπτώσεις υπάρχουν και ιδιαίτερες συνθήκες χάρη στις οποίες σπίτια ή διαμερίσματα μπορεί να δουλεύουν με επιτυχία. Για παράδειγμα, περιοχές που φιλοξενούν φοιτητές Erasmus ή περιοχές με πολλά νοσοκομεία ή μοναδικά αξιοθέατα ή μεγάλη συγκέντρωση εταιρειών που φιλοξενούν ξένους επισκέπτες.
Αν θεωρήσουμε φερ’ ειπείν ότι η περιοχή γύρω από το πολιτιστικό κέντρο του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος έχει μία δυναμική αυτό δεν σημαίνει ότι όλη η Καλλιθέα ή όλο το Φάληρο έχουν την αντίστοιχη δυναμική.
Πολύ σημαντικό κριτήριο επιτυχίας ενός αστικού ακινήτου είναι η εγγύτητα με το μετρό, τα τουριστικά αξιοθέατα και το κέντρο της πόλης.
Με βάση τα παραπάνω, αντιλαμβάνεται κανείς ότι υπάρχουν περιοχές διαμάντια και περιοχές που θέλουν περισσότερο κόπο για να αναπτυχθούν καθώς η στρατηγική ανάπτυξης θα πρέπει να βασιστεί αναγκαστικά στην ανταγωνιστική τιμολόγηση και στην παροχή υψηλής ποιότητας υπηρεσιών που μεταφράζεται σε κριτικές υψηλής μέσης βαθμολογίας.